12. jula 1943. godine, njemačke okupacione snage, pripadnici SS divizije “Princ Eugen”, uništili su bošnjačko naselje Orašlje kod Stoca. Stanovništvo ovog zaseoka je podržavalo partizanski pokret, a kao odmazda i poruka svim drugim naseljima šta ih čeka ako se budu opirali okupaciji, uslijedio je stravičan pokolj nad nedužnim stanovništvom.
SS zločinci su sve seljake koje su zatekli u polju natjerali u kuće i štale u koje su potom upadali i otvarali vatru ubijajući svakoga koga su zatekli ne praveći razliku između muškaraca, žena i djece. Kako bi se uvjerili da niko neće preživjeti ovaj masakr, Nijemci su pri odlasku zapalili sve kuće i štale. Smrti se ipak spasila nekolicina koja se krila ispod tijela ubijenih, među kojima je bila i šestogodišnja djevojčica Ilduza Džoklo. Osim njih spasio se i Ahmet Pehlić koji se u toku napada uspio probiti kroz njemački obruč.
U masakru je ubijeno 62 bošnjačkih civila, a među ubijenima je bilo 25 djece mlađe od 15 godina. Tri ubijene bebe su rođene 1943. godine. U zločinu su nestale čitave porodice, a mali broj preživjelih nastavio je život u ovom hercegovačkom naselju.
Iako su mnogi Bošnjaci bili zaboravili na ovaj zločin, fašizam nije. Vratio se 13. jula 1993. godine, tačno 50 godina i jedan dan poslije prvog masakra, kada su pripadnici tzv. HVO u istom naselju izvršili pokolj nad istim onim porodicama koje su stradale i 50 godina ranije. Ubijeno je 15 bošnjačkih civila i vojnika Armije RBiH, a najmlađa žrtva bio je 5-godišnji Adis Bucman. Najstarija žrtva bila je 71-godišnja nana Fatima Pehlić.
Za zločin nad Bošnjacima Orašlja, niko nikad nije odgovarao.
Izvori:
